Thorichthys socolofi (MILLER,1984)
De vis is vernoemd naar zijn ontdekker Ross Socolof. Voor degene die aquariumicoon niet kennen. Ross Socolof was 'n beroemd ichtyoloog, gepassioneerd naturalist, fameus ontdekkingsreiziger, schrijver, fotograaf, importeur, exporteur, kweker, en niet te vergeten 'n inspiratiebron voor velen en niet in de laatste plaats voor zijn eigen kleindochter. Lees wat zij (en anderen) over haar opa te vertellen hebben.
Ross Socolof maakte in 1981 samen met z'n vrienden Albert Klee, Russ Norris en D. Small een wat inmiddels historische vangreis genoemd kan worden. Hij viste er in een kreek vlak naast de snelweg (HW186) in de buurt van de toeristische trekpleister Palenque en ving daar 'n kleine, hem onbekende Thorichthys. Hij dacht dat het wel eens iets nieuws kon wezen en stuurde 8 exemplaren naar Robert Rush Miller van het zoölogisch museum van Michigan voor nader onderzoek. Miller moet al vrij snel geweten hebben dat de vissen voor de wetenschap nieuw waren want twee maanden later reisde Miller zelf af naar het gebied en ving er talloze vissen vlak bij de plaats waar Socolof de zijne had gevangen. Als resultaat werd Thorichthys socolofi in 1984 beschreven door Robert Rush Miller en net afgestudeerd student Jeff Taylor, gebaseerd op het materiaal van Socolof en zijn team. (Azas Artigas2010)
Miller R.R. and Taylor J N. 1984. “Cichlasoma socolofi, a new species of cichlid fish of the Thorichthys group from northern Chiapas, Mexico”. Copeia. pp. 933-940.
Dr. Rüdiger Riehl, Hans A. Baensch. Aquarium Atlas, band 3, p.890.
Alhoewel deze mooie soort door Ross Socolof in de jaren 80 beschikbaar werd gesteld voor de aquariumhobby werd de soort in de literatuur totaal genegeerd. Dit kwam door 'n klein grappig (behalve voor betrokkenen) verhaal. Een zakelijk meningsverschil tussen Ross Socolof, de ontdekker van de soort en de grootste aquariumtijdschriften uitgever Herbert Axelrod over 'n samen op te zetten visfarm veroorzaakte een publikatieban voor Thorichthys socolofi. Er verscheen alleen 'n beknopt berichtje met de mededeling dat T. socolofi een onaantrekkelijk en karakterloos visje betrof. Later, toen het aquariumtijdschriftenimperium T.F.H. door Axelrod Werd verkocht veranderde de situatie. Rusty Wessel, 'n goede vriend van Ross Socolof en gepassioneerd Thorichthys liefhebber diende een artikel in bij de nieuwe redaktie van T.F.H.magazine waarbij hij de deugden van T. socolofi eens flink in het zonnetje zette. Het manuscript werd ditmaal geaccepteerd voor publikatie en vind je hier.
http://www.cichlidae.com/article.php?id=165
Zo zie je, dat de politiek zelfs soms onze aquariumvissen weet te bereiken. (Uit Cichlidroom Compagnion, Azas Artigas 2010)
Thorichthys socolofi is een “atraktief en karaktervol visje”. Het is de dwerg onder de Thorichthyssen, ze wordt niet groter dan 'n centimeter of 12. (vrouwtjes nog iets kleiner) maar weet des al niet te min haar mannetje te staan. Twee kunnen meer dan één en onder dit moto verdedigen ze huis en haard op doortastende wijze. Dat deze visjes duidelijk verschillen van andere Thorychthyssen blijkt uit de afwijkende vinstraal-aantallen ('n belangrijk determinatiekenmerk). Wat verder opvalt is het ontbreken van de kleur rood en de laterale vlek, veroorzaakt door de derde band die meestal zeer geprononceerd gedragen wordt en soms samen met de lengtestreep de letter L creëert.
Thorichthys socolofi heeft evenals T. callolepis 'n klein verspreidingsgebied. Ze komt voor boven de 300 mtr in de Rio Tulija in het Noorden van Chiapas en wellicht ook nog verder in de deelstaat Tabasco maar dit is niet nader gedocumenteerd. Verder stroomopwaarts wordt ze nog gevonden in de toevoer-rivieren Mizol-Ha, Bascán en Chamula. Alhoewel de vis niet op de rode lijst voorkomt heeft ze in Mexico wel een beschermde status.
Dit visje zal buiten het broedseizoen geen andere vissen lastig vallen. In het aquarium is ze dan ook goed samen te houden met kleinere vissen. Dit is zelfs aan te raden omdat Thorichthyssen anders erg schuw kunnen blijven. Echter, kleiner dan het formaat molly zou ik niet gaan omdat anders toch wel het gevaar bestaat dat T. socolofi ze oppeuzeld.
Om te fourageren zoekt dit visje de ondiepere, luwere en vaak met leem bedekte zones op (Artigas Azas 2010). De visjes zijn hierbij sterk op de bodem georiënteerd. Ze nemen steeds 'n hapje zand waar ze vervolgens het eetbare uitfilteren. Dit kunnen allerhande insecten en hun larven zijn. De visjes zijn carnivoor. Er is tot dusver niet waargenomen dat ze ook plantaardige kost tot zich namen. Na verloop van tijd veranderen hun fourageerplaatsen in 'n soort maanlandschap, maar dan met allemaal even grote kuiltjes. Dit gebeurt in het aquarium ook, maar we hoeven hierbij niet bang te zijn dat ze de planten uitgraven of beschadigen. Het echte graafwerk blijft binnen de perken en dan nog alleen als ze 'n nestje hoeden. Thorichthyssen zijn hierdoor één van de weinige M-Amerikaanse cichlidengeslachten waarbij beplanting mogelijk is. 'N groot voordeel bij de inrichting.
Als bij T. callolepis. Nestjes zijn ook net zo klein als bij T. callolepis. Max. 200 eieren.
Dit visje vereist extra aandacht aan de kwaliteit van het water. Ze is gevoelig voor bacteriële infecties. Witte ontlasting gevolgd door massale sterfte zijn veel gehoorde berichten bij Thorichthyssen uit de helleri-groep. Veel water verversen dus. Minstens 'n kwart per week
Cichlasoma socolofi, Miller et al, 1984
Thorichthys socolofi, Kullander, 1996
