Amatitlania siquia (SCHMITTER-SOTO)
Amatitlania, afgeleid van het type plaats van het type soort "Amatitlán" betekent, een plek van overvloed in amate" in het Nahuatl. "amate" is een soort van papier gemaakt van de bast van Ficus petiolaris of Ficus indica.
Siquia is de naam van de rivier, gekozen als typelocatie. De naam betekent “Avacado” in het Miskito dialect.
Schmitter-Soto, Juan Jacobo. 2007. "A systematic revision of the genus Archocentrus (Perciformes: Cichlidae), with the description of two new genera and six new species". Zootaxa. n. 1603, pp. 1-78.
Froese R. & Pauly D. (eds) (2013). FishBase (version Feb 2013). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 11th March 2013 (Roskov Y., Kunze T., Paglinawan L., Orrell T., Nicolson D., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Hernandez F., De Wever A., eds).
Één van de vier door Schmitter-Soto nieuw beschreven convicts (zie referentie). Een aantal uitwendige kenmerken die Schmitter-Soto noemt zijn: Hoog gebouwd, maar minder hoog dan A. kanna. Aantal schubben tussen laterale lijn en basis van de eerste rugvinstraal 1,5. Staartvinvlek voor twee/derde op de staartwortel. Aantal schubben rondom de staartwortel 15-17. Borstvinnen reiken tot voorbij de tweede aarsvin-straal. Buikvinnen reiken tot voorbij de vijfde aarsvinstraal en de rugvindraden reiken tot twee-derde van de staartvin. Streep van snuit tot oog meestal goed te zien en vlekjes op het zachtstralige deel van rug en aarsvin. Verder noemt Schmitter-Soto nog 'n aantal inwendige kenmerken die ook verder weinig schokkends onthullen.
Het verspreidingsgebied is het grootst van alle Convicts. Hierdoor bestaat er nogal wat lokale variatie. Zo kennen we uit Nicaragua de Ometepe-variant, ingevoerd door Willem Heijns, in Costa Rica de convict uit Nicoya Peninsula, waarvan de mannen gemakkelijk 15 cm halen en natuurlijk de Hondurese Convict die bekend is geworden onder de naam “Honduras Redpoint” (die hier ook nog apart besproken wordt).
Het grootst van alle Convicts. Aan beide zijden van Costa Rica. Van de rivieren die in de Golfo de Nicoya uitmonden (Pacific-zijde) en Rio Parismina (Atlantische-zijde) naar Nicaragua (Inclusief de grote meren en lagunes van de Mosquitian Coast) en verder Noord naar de Atlantische zijde van Honduras, Rio Yeguaré.
Amatitlania siquia deelt het temperamentvolle gedrag dat we van de andere Amatitlania kennen.
Omnivoor. Wormen, kreeftjes, slakjes, insecten en hun larven, kleine visjes, maar ook plantaardig materiaal zoals algen planten en detritus.
Eenvoudig, als bij A. nigrofasciatus. Bij veel vissoorten met biparentale zorg zien we dat vrouwtjes een voorkeur vertonen voor grote mannetjes. Dit wordt gekoppeld aan een groter vermogen meer nakomelingen groot te brengen en hier doen ze dan ook letterlijk méér hun best voor. Dit werd bij Amatitlania siquia aangetoond tijdens een onderzoek van Ashley R. Robart in 2012. Zelfs als er al jongen zijn blijft het vrouwtje méér haar best doen bij een groot mannetje dan bij 'n klein mannetje. Ashley toonde zelfs een direct verband tussen het verschil in lengte en het aantal keren dat een vrouwtje uithaalt naar een potentiële vijand. En zoals het een echte waarheid betaamt bleek het ook omgedraaid te werken. Grote mannen doen minder hun best voor kleine vrouwtjes. Ze halen minder vaak uit naar een potentiële vijand en het vrouwtje lijkt dit dus te moeten compenseren.
De vraag die dan opkomt is “Waarom heeft het vrouwtje een voorkeur voor een grote man terwijl ze daarbij harder moeten werken en dus kostbare energie verliest? Het blijkt dat het aantal nakomelingen wordt bepaald door de lengte van het mannetje en niet door die van het vrouwtje. Hiermee ruilt het mannetje als het ware lengte in voor energie. Het hele verschijnsel is niet nieuw en staat in de biologie bekent onder de naam “differentiële verdelings hypothese”. Denk hierbij maar aan het differentieel van een auto dat er voor zorgt dat in een bocht de wielen aan de buitenkant harder draaien dan die van de binnenkant. Compensatiegedrag was al langer bekend bij vogels. In de documantaire “Mees tv” van Thijs Tinbergen kun je zien wat er gebeurt als er bij een Koolmezenpaartje één partner uitvalt. Het heeft weinig met vissen te maken maar wil hem u toch niet onthouden;) http://dokument.ncrv.nl/pagina/ncrv-2doc-meestv.
Zoals A. nigrofasciatus. Minimaal één meter voor 'n koppel. Meerdere koppels in bakken vanaf 140 cm. Met uitzondering van de meren-types houden de meesten van een flinke doorstroming. Schuilplaatsen in de vorm van stenen en of hout zijn bij een holenboeder als A. siquia natuurlijk onontbeerlijk. PH 7 – 8, Dgh 9 – 20, temp 23 – 27 °C. Ivm met zijn omnivore voedingsgewoontes mag groenvoer niet in het menu ontbreken.
