Geophagus parnaibae (STAECK & SCHINDLER, 2006)
Geos komt uit het Grieks en betekent aarde, phagein (Grieks) betekent eten. Geophagus = aardvreter. Zoals blijkt uit de soortnaam gaat het daarbij om een soort die afkomstig is van het stroomgebied van de río Parnaíba.
Zoologische Abhandlungen (Dresden) 55: 69-75.
Geerts, Martin. 2006. Cichlidesque, Cichlidea. 32(5): 123 Geophagus parnaibae
Volwassen exemplaren hebben een metallic groene tot goudkleurige grondkleur. Het voorhoofd en de nek zijn donkergrijs. De borst en de buik zijn grijsachtig wit en de onderste helft van de kop is veelal voorzien van blauwachtige vlekjes. De schubben op de flanken hebben een oranje vlekje en door de opeenvolging daarvan ontstaan er ongeveer tien horizontale strepen. De rug- de aars- en de staartvin hebben een streeptekening en daarin wisselen bordeaux-rood en wit elkaar af. Midden op de flanken ligt een grote, opvallende, donkerbruin of zwart gekleurde vlek. Lengte maximaal 16 cm.
Afkomstig uit het stroomgebied van de rio Parnaiba. Deze rivier is gelegen in noordwestelijk Brazilië, in de staat Maranhao en voor zover thans bekend komt deze cichlide nergens anders voor.
Vergelijkbaar met andere soorten uit het G. surinamensis-complex.
Bij maagonderzoek bij in het wild gevangen Geophagus parnaibae werd een grote variëteit van voedsel gevonden, zoals insecten en algen. In het aquarium accepteren ze droogvoer (zinkende pellets, bijvoorbeeld steurvoer), diepvriesvoer en allerlei soorten levend voer.
Geophagus parnaibae maakt deel uit van het G. surinamensis-complex en gaat door het leven als een primitieve, larvofiele muilbroeder. De eieren en de larven worden door beide ouderdieren verzorgd, maar die gaan pas tot muilbroeden over nadat de eieren zijn uitgekomen.
Een ruim bemeten bak afhankelijk van het aantal exemplaren wat gehouden wordt. De temperatuur van het water tussen 24 en 31 C. Ingericht met kienhout en planten let op de graafmogelijkheden en de manier van voedsel verschalken. Hou ook rekening met een flinke open zwemruimte.
