Julidochromis regani, POLL 1942
regani: genoemd naar de Britse ichthyoloog C.T. Regan.
Maréchal, C. and M. Poll 1991 Julidochromis. p. 202-205. In: J. Daget, J.-P. Gosse, G.G. Teugels and D.F.E. Thys van Audenaerde (eds.) Check-list of the freshwater fishes of Africa (CLOFFA). ISNB, Brussels; MRAC, Tervuren; and ORSTOM, Paris.
Tanganyika cichlids in their natural habitat, A. Konings, 1998
Back to Nature gids voor Tanganyika cichliden, 2e oplage, A. Konings, 2005
Julidochromis regani is een lange, slanke cichlidensoort die gekenmerkt wordt door de dikke lippen die regelmatig gebruikt worden om ongewervelden tussen de algen van de rotsen te plukken. In het geslacht Julidochromis is J. regani, samen met J. marlieri, een van de twee grotere vormen. De vis wordt gekenmerkt door de horizontale, zwarte strepen op het lichaam en een zwarte streep op de wang (net onder het oog). Er bestaan verschillende kleurvormen, variërend van fel geel met smalle zwarte strepen (de variant van Kerenge bijvoorbeeld) en beige-bruin met dikke zwarte strepen (zoals bijvoorbeel de variant van Cape Kachese, zie afbeelding). Vrijwel alle varianten van J. regani worden verder gekenmerkt door een iriserende blauwe streep langs de rugvin en de staart.
J. regani wordt op verscheidene plaatsen in het meer aangetroffen, zowel in het uiterste noorden van het meer als in Zambia aan de zuidkant van het meer.
Deze vrij agressieve holenbroeder is doorgaans volstrekt monogaam en bijzonder intolerant richting soortgenoten. Opvallend detail is dat de vrouwen van deze soort aanmerkelijk groter worden als de mannen (13 cm versus 10 cm). De dieren houden zich voornamelijk bij de rotsen op en zullen vrijwel altijd met de buik naar de dichtstbijzijnde rots zwemmen, ook als dit betekend dat ze ondersteboven moeten zwemmen.
Voornamelijk ongewervelden, waaronder slakken. In het aquarium wordt vlokvoer goed gegeten, waaronder spirulina vlokken, waardoor deze soort uitstekend geschikt is om bij Tropheus soorten gehouden te worden.
Deze holenbroeder is, zoals al eerder gemeld, doorgaans volstrekt monogaam en zal de eieren afzetten tussen de rotsen. Dit gebeurt vaak in de buurt van de bodem, waarbij een gedeelte van het zand zal worden afgegraven. Legsels kunnen varieren van slechts enkele exemplaren tot ongeveer 50 stuks.
Een goed koppel kan in een bak van 100 cm gehouden worden, echter in gezelschap is een ruimere bak noodzakelijk doordat J. regani veel agressie kan tonen.
