Het Slakkenhuiskerkhof

Tekst: Thijs Janzen

Het slakkenhuiskerkhof bestaat voornamelijk uit slakkenhuizen van de slak Neothauma tanganicense. Door de stroming en de zwaartekracht verzamelen grote aantallen slakkenhuizen zich in gigantische schelpenbedden. Door de hoge hardheid van het water lost de kalk van de schelpen ook nog eens maar langzaam op, waardoor de schelpen vele jaren kunnen blijven liggen. Dichtheden van schelpen in zo'n slakkenhuiskerkhof kunnen oplopen tot meer dan 600 schelpen per m2 (Kawanabe 1997). Deze slakkenhuiskerkhoven worden gevonden vanaf dieptes van ongeveer 10m en dieper.

Foto: Jennifer O. Reynolds

Bewoners (zoals gemeten in Kawanabe et al. 1997)

Neolamprologus multifasciatus
Neolamprologus similis
Neolamprologus meeli
Neolamprologus brevis
Telmatochromis temporalis
Lamprologus ocellatus
Lamprologus callipterus
Neolamprologus mondabu
Telmatochromis dhonti
Lepidiolamprologus pleuromaculatus

In het aquarium

In het meer bieden slakkenhuizen bescherming en een woonplaats voor een grote verscheidenheid aan cichliden, zoals we al kunnen concluderen aan de lange lijst hierboven. We vinden zowel obligate schelpenbroeders die specifiek zijn aangepast aan het eierleggen in een slakkenhuis, zoals Lamprologus ocellatus en Neolamprologus multifasciatus, maar ook facultatieve schelpenbroeders zoals Telmatochromis dhonti en Lepidiolamprologus pleuromaculatus. Gezien de beperkte grootte van het aquarium, lukt het helaas niet om meerdere slakkenhuis bewonende soorten tegelijkertijd te huisvesten. Uiteindelijk is er altijd 1 soort die alle slakkenhuizen opeist en daarbij delft de ander vaak het onderspit.

Een aquarium voor echte slakkenhuiskerkhof bewoners bevat het liefst meerdere lagen slakkenhuizen (vergis u niet in hoeveel slakkenhuizen dit kunnen zijn! een bakje van 60cm is niet gevuld met 30 schelpen!), zonder zand of stenen. Mocht er zich toch zand bevinden in het aquarium, dan zullen we vaak zien dat de vissen dit proberen te verwijderen en het proberen naar de rand (vaak tegen de voorruit of tegen de achterwand) te brengen. Leuk om te zien, maar helaas geen natuurlijk gedrag. Belichting van het aquarium hoeft niet veel te zijn, aangezien slakkenhuiskerkhoven in het meer worden aangetroffen op dieptes van meer dan 10m, verwachten de vissen geen bakken met licht.

Foto: Jennifer O. Reynolds

Referenties

Kawanabe H., Hori M., Nagoshi M. (eds), Fish Communities in Lake Tanganyika, 1997, Kyoto University Press